Kan jij gedachten lezen?
Als je een ander verhaal wil beleven, heb je een ander verhaal aan jezelf te vertellen.
Deel 3 van m'n trilogie 😁😁😁
Stel, je wordt getriggerd door de onverschilligheid (vervang gerust door iets wat voor jou geldt) van je (voormalige) partner, vriend, (schoon)moeder of -vader, collega, ...
Word dan eens heel alert op zinnen als: 'hij* denkt er niet eens over na'.
Wat een ander precies denkt, dat weten we eigenlijk niet.
We weten het gewoonweg niet.
Het kan zijn dat je partner niets deelt over wat hij denkt (maar wel vanalles denkt!).
Het kan zijn dat je je partner geen actie ziet nemen (wat niet betekent dat hij geen actie onderneemt).
Word dus nog zorgvuldiger in je formuleringen. En kies er dus voor om eerder te zeggen 'Ik zie hem geen actie ondernemen' in plaats van 'Hij denkt er niet eens over na'.
Opnieuw, het ene is een VASTSTELLING, het andere een OORDEEL.
En als ik je nog even een stapje verder mag meenemen: wees voorzichtig met de betekenis die je aan iets geeft, met de koppelingen die je maakt. Zoals 'dat de anders niets doet, betekent dat hij/zij onverschillig is'. BAM, KOPPELING. Alsof het een waarheid is als een bus. What do we know?!
Eigenlijk kan onverschilligheid — net als kwaadheid, je gelijk willen halen, de controle houden, ... — evengoed een manier zijn om met het leven, en uitdagende situaties daarin, om te gaan. Soms is 'onverschillig zijn' de meest 'veilige' manier om met een voorval om te gaan. Soms liggen de zaken gewoon nog te gevoelig om er 'verschillig' (is dat een woord?) in te kunnen staan. Om het je iets te kunnen laten schelen. Om het aan je hart te laten komen. Aan je hart hé, die hele krachtige, maar ook heel gevoelige plek. 🫀
Het is maar dat we niet weten wat er in een ander allemaal omgaat. Soms weet die het zelf niet eens.
Ik ben er echter van overtuigd dat iedereen, op elk moment, naar best vermogen handelt. En ja, af en toe komt dat wat onhandig over. Maar zijn we niet allemaal soms eens behoorlijk onhandig als het op emoties aankomt?
Ben je bereid om je koppelingen en oordelen vandaag verder onder de loep te nemen?
Je moet dit trouwens niet voor mij doen.
Ook niet voor je partner.
Enkel voor jezelf.
Om zo juist mogelijk te formuleren. Want heel vaak maken we koppelingen en interpretaties, waar we niet 100% zeker over zijn en doen we onszelf daarmee weinig recht aan. Alsof we niet belangrijk zijn. Het niet waard zijn. Niet goed genoeg.
Je wilt jezelf geen verhaal vertellen dat meer leed veroorzaakt dan er al is, toch?
Je wilt geen verhaal waar je nog meer van afziet, neem ik aan...
Je wilt een zo 'juist' en authentiek mogelijk beeld hebben van waar je staat. In je relatie tot de ander. Want daar kan je mee verder.
Ik rond m'n schrijven aan jou graag af met de zin waarmee ik 'm begon:
Als je een ander verhaal wil beleven, heb je een ander verhaal aan jezelf te vertellen.
Begin vandaag nog.
Liefs,
Naomi
* ik gebruik hier voor het leesgemak even enkel 'hij' omdat dit de letterlijke uitspraak was van 1 van m'n klanten. Maar weet dat het evengoed 'zij' (of 'hun' of zo kan zijn).