Schrijfsels

Dit weekend deelden Geertrui en Tom in De Morgen een inkijkje in hun verhaal als 'gezinsvennootschap' - zoals ze zich zelf sinds een dik jaar noemen.

"Zou het nu wel lukken als we nog een keer zouden proberen?"
"Is het duidelijk voor jullie nu dat je niet meer gaat samenkomen?"
"Had het anders kunnen lopen als ik eerder dit of dat gezien of ondernomen had?"

Yay, ik kan zien!
Het verhaal gaat dat ik blind geboren ben.

Het begon allemaal met een portie regenboogmagie

Er is niets mis met kleine akkefietjes en grootse triggers. Het is wel interessant om te voelen hoe het je uren of dagen kan bezighouden. (Dan komt het jou wellicht iets belangrijks vertellen).

We zijn op z'n minst al met 2(22)

Nog vóór onze relatie vijf jaar geleden in een crisis belandde, had ik me reeds de zolderkamer toegeëigend. Als toen voltijds werkende moeder van twee jonge kinderen had ik enorm behoefte aan meer rust en ruimte voor mezelf. Het creëren van een eigen ruimte om me even te kunnen terugtrekken, om te schrijven, te rusten, te zingen en te...

Knoppen zijn er om op geduwd te worden...
anders kunnen we niet ontdekken hoe ze werken.

Terwijl één van mijn zussen elk moment kan bevallen, voelde ik me zelf de voorbije dagen ook in 'volle verwachting'. Deze ochtend werd ik dan ook letterlijk uit mijn bed gebeld omdat de 'bindstraat' (dat is een heeeele lange machine bij de drukkerij) terug hersteld werd en weldra mijn boek vers van de pers zou rollen. Ik had welgeteld...

Net terug van een heerlijk gezellige gezinsvakantie naar Spanje als co-ouders met onze kinderen. 5 jaar geleden, toen onze relatie heel onverwachts aan het wankelen ging, dacht ik dat ik alles kwijt was.